Zondagochtend, half acht. Voor het eerst sinds dagen zien we wanneer we wakker worden weer blauwe lucht door ons slaapkamerraam. Ik voel me meteen in vakantiestemming. Na enkele dagen rondhossen van hier naar daar op zoek naar benodigdheden voor de babykamer, behang aftrekken, opruimen en tussendoor de kids entertainen heb ik wel eens nood aan een dagje exclusieve aandacht voor ons gezinnetje!
'Ik heb zin om naar zee te gaan,' zeg ik tegen papa. Hij is daar ook wel voor te vinden. En wanneer we de vraag aan de meisjes stellen, klinkt het in koor: 'Jaaaaaaaa!!!!! Zeeeeeeeee!!!' uit twee tweelingmondjes . Ella is niet te houden en wil zelfs al in hare pyjama in de auto gaan zitten! Louise moet nog een beetje wakker worden; ze is wakker geworden uit een slechte droom en dat zullen we geweten hebben!
Amper drie kwartier nadat we besloten hebben om naar zee te gaan, zit iedereen in de auto en kunnen we vertrekken! We zijn zelf trots op onze vlotte organisatie . Over enkele maanden, met de baby erbij, zal het weer terug wat zoeken worden.
We eten allemaal een boke in de auto en het wordt een rustige rit, zowel in de auto als erbuiten: geen file, en de meisjes lezen boekjes, spelen met de pop, luisteren naar hun favoriete CD (Studio 100 natuurlijk...) en kijken naar buiten.
Om 10.00u stipt staan we in Knokke-Heist. We zijn pondekes vergeten mee te brengen, dus mogen de meisjes in een winkeltje op de dijk een nieuw setje kiezen, en dan placeren we ons in het zonnetje op het strand. Heerlijk...rustig wat relaxen en genieten van mijn meisjes die flink in het zand aan het spelen zijn. Even later trekken de grote boten die voorbij varen hun aandacht en gaan we naar het water toe. Het valt me op dat mijn dochters al zo groot worden...ze leven zich uit op het strand, zoeken mooie schelpjes en na ze even aan mama en papa getoond te hebben, doen ze ze in hun emmertje. Echte kleutertjes worden het!
Aan het water gekomen wil Louise erin! Dus doen we allemaal onze schoenen uit, en waden een stukje door - ijskoud! - water naar de vloedlijn, waar we ons een poosje amuseren met over de golven springen, naar de golven toe lopen of - als het er grote zijn - ervan weg. Louise, onze waterrat, amuseert zich te pletter! Ze giert het uit wanneer papa haar over het water rondzwiert. Binnen de kortste keren is haar broek kletsnat natuurlijk! Ella doet het iets rustiger aan: ze heeft het er niet zo mee, en ik blijf met haar wat op de achtergrond.
Van al dat spelen bij het water krijg je honger, en we zoeken een leuk en kindvriendelijk terrasje uit om iets te eten. Met onze meiden op restaurant gaan lukt al heel goed, dat hebben we gisteren nog kunnen ondervinden toen we in een taverne in onze buurt iets gingen eten. Ook vandaag bestellen we voor de meisjes één kindergerechtje met twee couverts. Ze kiezen voor kip met appelmoes en frietjes met 'mammaneis' (mayonnaise). Ze eten flink, vooral Louise; Ella heeft het te druk met andere mensen observeren .
Na het eten willen de meisjes uit eigen beweging wat rusten in de buggy. Met hun knuffels en tutjes vallen ze al snel in slaap. We zoeken een rustig plekje in de duinen en Kevin en ik leggen ons ook in het zonnetje, waar mama al snel wegdoezelt! Helaas is het na een half uurtje gedaan met de rust wanneer Ella plots wakker schiet en ook Louise wakker wordt. Maar terug naar de zee dus, waar we nog wat over de golven gaan springen. Louise weer kletsnat, en deze keer wil Ella veilig op papa's arm ook mee springen en zot doen!
We spelen nog wat met de nieuwe pondekes in het zand, en papa haalt een verrassing: een ijsje!! 't Gaat vlotjes binnen...een heel bolleke vanille in een potje, en daarna nog een beetje van mama's chocolade-ijs...oei oei, de meisjes zijn op een leeftijd gekomen waarop ik mijn ijsje met hen moet delen!! Als dat maar goed afloopt !
Na het ijsje, terwijl de meisjes mooi aan het spelen zijn, vraag ik terloops aan papa of we hen nu nog met een autootje zouden later rijden. Maar voor hij de kans krijgt om te antwoorden, staat Louise al recht en begint de pondekes terug in het zakje te doen: 'Auto rije, auto rije!!' Ook Ella is enthousiast en even later zitten ze dus voor de eerste keer in een autootje! Ze zitten samen in een rode auto en hebben elk een stuurtje, gelukkig! We rijden naar het Heldenplein waar papa zijn conditie wat op peil brengt door een half uur aan een stuk het wagentje op en af de hellingen te duwen...de meisjes hebben reuzepret, ze gieren het uit!! Goh, dit is echt genieten, hoor!
Rond half zes is het tijd om huiswaarts te keren. In de auto eten we nog een boke met een stuk kaas, en thuisgekomen stoppen we onze zandmannetjes nog snel in bad en dan in bed...ze dromen al snel over dit heerlijke dagje aan zee.
Mama en papa hebben er ook echt van genoten...het wordt alsmaar leuker om met de meisjes op stap te gaan. We worden als het ware meegesleurd in hun enthousiasme, en te zien dat ze genieten maakt me immens gelukkig!! En ze zijn weer superflink geweest, we hebben er gene moment last mee gehad, dus ook voor mama en papa was het een ontspannend dagje. Ach ja, 't is dan ook vakantie voor iets, he!
We waren vandaag ons fototoestel vergeten, dus helaas géén fotootjes van deze leuke dag, enkel mooie herinneringen ;-)Binnenkort - eindelijk - een blogje over de 3 verjaardagsfeestjes voor onze meiden!
