Dit jaar waren de meiden er al vroeg bij met het maken van hun brief aan de Sint. Begin november werd er al duchtig in speelgoedboekjes gebladerd, geknipt en geplakt. En dit jaar weten de dametjes duidelijk wat ze willen, van beïnvloeden of manipuleren is er helaas geen sprake meer...;-)
Om Norah ook wat vertrouwd te maken met het hele Sint-gebeuren kocht ik voor haar een boekje over Anna die de Sint een handje gaat geven in de winkel. Toen ik enkele dagen later in het Shopping Center kwam en daar het huis van Sinterklaas zag, dacht ik: 'Ach ja, waar om ook niet?', en thuisgekomen legde ik mijn plan voor aan mijn dochters. Het werd vol enthousiasme onthaald! Ze zagen het volledig zitten: we zouden dit jaar in plaats van onze brieven op te sturen, ze persoonlijk aan de Heilige man gaan overhandigen in het Shopping Center!
Mijn ijverige meisjes gingen meteen aan de slag om nog een mooie tekening bij hun briefjes te doen, en vandaag was het dan eindelijk zover. Ik koos bewust een vrijdag uit om bij de Sint langs te gaan omdat ik vermoedde dat het op de woensdagen en in het weekend bangelijk druk ging zijn. Het bleek een goeie keuze te zijn: wanneer we rond 14.45u aankwamen bij Villa Speculaas, stonden er nog maar een tiental mensen voor ons. Oef, want lang wachten zag mama niet zo goed zitten met die drie kids!
Rond drie uur verschijnt Zwarte Piet ten tonele. Ella en Louise zwaaien en roepen vol enthousiasme, en storten zich als twee (schattige) roofdiertjes op de snoepjes die zwarte piet gooit. Norah slaat vanop mijn arm het schouwspel gade, maar waagt het niet ook op snoepjesjacht te gaan... Er is wat animatie, we moeten wat liedjes zingen, met z'n allen Sinterklaas roepen, en dan ontwaren we plots een stukje van de staf van Sinterklaas boven in de lift...ja hoor, daar staat hij met z'n zwarte pieten, in de panoramische lift! Beneden wordt hij met groot gejuich onthaald. Mijn olijke tweeling is door het dolle heen. Norah wil alles zien, maar weet duidelijk niet goed wat ze ervan moet denken.
Ella is het enthouiastste van allemaal en roept zwarte piet want ze wil hem een handje geven. Ook Louise durft dat, tot mijn grote verbazing want net nog vertelde ze me dat ze alleen Sinterklaas een handje ging geven maar zwarte piet niet. Norah hou ik maar op mijn arm, maar op datzelfde moment kantelt de buggy om en moet ik Norah even neerzetten om de buggy terug recht te zetten. En zwarte piet, de snoodaard, maakt daar onmiddellijk gebruik van om ook naar Norah zijn hand uit te steken...foute zet!! 't Arm schaap begint te huilen en klemt zich zo hard vast aan mijn nek dat ik bijna niet meer kan ademen!
Tegen dat het bijna aan ons is, heeft ze zich min of meer hersteld, maar mij loslaten is ze vandaag duidelijk niet meer van plan en zwarte piet heeft het voorgoed verkorven. Ella en Louise daarentegen zijn dolenthousiast en doen mee aan een spelletje dat zwarte piet met de wachtenden speelt. Ze mogen allebei iets door de micro zeggen! Zo gaat de wachttijd snel (was sowieso al niet lang, slechts een dik kwartier) en voor we het weten is het onze beurt om Villa Speculoos te betreden...spannend!! We gaan een smal gangetje door, en dan komen we in een kamer, versierd met allerlei speelgoed. En daar zit de Goedheilige man op zijn troon! Ella en Louise stappen, blakend van zelfvertrouwen, op hem af en overhandigen hun tekeningen en brieven. Ze geven er met plezier nog tekst en uitleg bij ook. Louise doet de Sint ook nog de groeten van oma en opa, en Ella vraagt hoe zijn paard nu eigenlijk heet want dat wil ze nu toch wel eens weten. Ondertussen kijkt Norah toe vanop mijn arm, met haar hoofdje veilig tegen me aan. Een handje geven ziet ze niet zitten, en ook haar tekening en brief moet ik in haar plaats afgeven. En ondertussen maar volop beweren dat ze niet bang is ;-)
Wanneer we de villa buitenkomen krijgen we een ijsje (en zwarte piet had al snel door dat mama er ook wel graag één wou ;-), en elk kind krijgt ook nog een hele zak vol lekkers : drankjes, snoepjes, een koek en nog wat kortingsbonnetjes.
Wat een belevenis! Nu snel naar oma en opa om alles te gaan vertellen. Het bezoek aan de Sint heeft duidelijk indruk gemaakt, en de ontlading van de spanning is ook de moeite waard. Ik denk dat een bezoekje brengen aan de Sint in het shopping center en jaarlijkse traditie gaat worden...ook al heeft deze toch-wel-een-beetje – overcommercialisatie tot gevolg dat mijn kinderen nu denken dat Sinterklaas in het Shopping Center woont...
