Nog meer kinderpraat...

Woensdag is het dierendag op school (zucht). Alle kinderen mogen dus hun huisdier meebrengen (nogmaals zucht - ziet ge mij al naar school lopen met drie kinderen, een konijn en een kieken!?). Ik leg het uit aan mijn meiden en vraag daarna aan Ella welk diertje ze woensdag mee naar school wil nemen. Waarop zij, heel enthousiast:
'Ik een olifant meenemen!!'
'Jamaar,' probeer ik haar duidelijk te maken, er mogen alleen huisdieren mee. Welke dieren hebben wij hier?'
Ella: 'Konijntjes!'
Ik: 'Juist, ja. En wat nog meer?'
Ella :(denkt even na)...kippen!'
Ik:' Inderdaad. Welk diertje ga je dan meenemen?'
Ella: 'Ik een olifant meenemen!!!'

En weerom....zucht ;-)

De waarheid komt uit een kindermond...;-)

Vanmorgen, aan het ontbijt. Op woensdag moet Kevin wat later beginnen en brengt hij de meisjes altijd naar school met de fietskar.

Louise : 'Papa, gaat gij ons vandaag naar school brengen?'
Papa: 'Ja, natuurlijk!'
Louise: 'Ah da's goe, want mama is altijd te laat...'

!?!?!

P.S. Eigenlijk heeft ze nog gelijk ook; de laatste twee weken zijn we al een keer of drie nét te laat gekomen...dat moet dus bij deze gedaan zijn!!

Eerste schoolreis

Beste ouders,

Op dinsdag 16 juni '09 vertrekken alle kleuters en peuters op schoolreis. Zij reizen met de bus naar Grobbendonk, waar zij in de speeltuin 'De Kloek' te gast zijn. We hebben de speeltuin voor onze school alleen. We maken er een fijne dag van. (...)

Spannend, zeg...de eerste schoolreis van de olijke tweeling! En meteen de eerste keer boterhammetjes meenemen want ze vertrekken om 9u en zijn rond 15u terug aan de school.

Mijn twee meisjes zien het alvast volledig zitten. Binnenspeeltuinen vinden ze gewoon super. En als er dan ook nog eens een buitenspeeltuin bij is, kan het helemaal niet meer stuk. Bovendien gaan ze er met de bus naartoe, de bus van opa! En helemaal te gek is natuurlijk dat opa rijdt!!

Bussen kennen ze maar al te goed; wanneer ze bij oma en opa zijn, gaan ze geregeld eens een kijkje nemen in de garage, en natuurlijk mogen ze dan vaak achter het stuur van zo'n grote bus zitten, en iets door de micro zeggen. Verder dan efkes vooruit en achteruit op de parking, en eens efkes 'blokske rond' zijn ze er echter nog niet mee meegereden. Ook dat wordt dus best spannend voor hen!

Ik sta vroeger op dan anders want er moeten lunchpakketjes gemaakt worden!! Papa merkt - terecht - op dat ik dat voor hem niet doe, en voor mijn kinderen wel ;-) Natuurlijk zijn het sandwiches (zo van die mini-sandwiches van de Colruyt, zijn ze dol op!) en ik stop er in elk (nieuw) brooddoosje drie. Plus een speculaasje.

Wanneer ik hen op de speelplaats bij juf Inge achterlaat, verschijnen er plots traantjes bij Ella...wordt de spanning haar teveel? Gelukkig kan ze weer volop lachen wanneer ze even later per twee door de poort naar de bus stappen.

Opa wordt natuurlijk direct opgemerkt, maar hij rijdt met de achterste bus, en de meisjes moeten in de voorste bus. Gelukkig maken ze hier geen problemen rond (oef!) en ze stappen flink mee de bus op met de andere kindjes van hun klas.

Samen met vele andere ouders en grootouders sta ik even later vanop het voetpad enthousiast te wuiven naar mijn twee kapoenen. Louise zit helemaal achteraan, Ella twee rijen ervoor. Zoals ik al wist, zitten ze niet altijd naast elkaar (wat ik goed vind!). Zie ze daar zitten, mijn flinke dochters! Hun eerste schooluitstapje...ik moet toch weeral efkes slikken ;-) En dan vertrekt de bus...en Ella en Louise maar zwaaien en lachen naar mama!

Een uur later krijg ik al 'inside information' via opa: ze zijn goed aangekomen, hebben dag gezegd tegen opa en zijn flink mee gaan spelen. Handig toch ;-) (ik herinner me dat ik als kind altijd zo fier was toen opa de chauffeur was op onze schoolreizen...ik bevond me dan toch altijd wat in een bevoordeelde positie ;-)

Voilà, dochter 1 en dochter 2 de hele dag weg...tijd om te gaan shoppen met dochter 3! Leuk, zo eens wat langer van huis kunnen. Met Norah's meter koop ik nog wat spulletjes voor op vakantie, en 's middags genieten we van een lekkere lunch. Norah zit heel de tijd braaf in de buggy en slaapt zelfs wat. Heerlijk toch...

De tijd vliegt voorbij en al gauw sta ik terug aan de schoolpoort te wachten tot de bussen aankomen. Vol enthousiasme stappen mijn meiden uit de bus. Ze zien er eigenlijk nog niet al te moe uit, tot mijn grote verbazing. Het is heel leuk geweest, beamen ook de kleuterjuffen (hoewel het voor hen toch ook supervermoeiend geweest moet zijn!) Snel stap ik met mijn dochters bij opa in de bus, en we rijden mee tot aan de garage waar oma al staat te wachten om alle verhalen te horen. Het was een leuke speeltuin, met 'véééééél schuifaffen', een ballenbad waar ze met de juf zijn in geweest, schommels en nog veel meer. Louise vertelt dat Thijs (een jongetje uit de straat, twee jaar ouder dan E en L) haar geholpen heeft in de speeltuin ('en Thijs deed zo zijn arm rond mijn nek, da's lief hè mama' ;-) . Ik kijk hun rugzakjes na; al het eetbare wat erin zat, is op!! Wanneer ik vraag wat ze gedronken hebben, zeggen ze allebei glunderend 'cola!' Pardonexcuseer!?! Hola! Daar ben ik niet mee akkoord! Zou het waar zijn?? Even later vraag ik het nog eens, en dan zegt Louise dat ze water gedronken heeft. 'Ik ook geen cola gedronken, 'zegt Ella. Waarop Louise: 'Jawel, ik heb dat toch gezien!' Aaaaargh...leuk hoor, zo'n tweeling, maar als ze mekaar beginnen tegenspreken...Ik weet niet wat ik ervan moet geloven, maar wat ik wel weet is dat cola dan alleen is voor op schooluitstapjes...voorlopig toch ;-) (en eigenlijk vind ik het toch wel straf dat men daar in de speeltuin aan zo'n jonge kleutertjes al cola geeft...maar soit, we gaan ni moeilijk doen).

Tegen alle verwachtingen in zijn ze niet supersupermoe, ze spelen zelfs nog flink tot papa thuis is en we frietjes eten. Misschien krijgen ze morgen pas hunne klop, en ik kan ze niet thuis houden want het is 'klaswissel' : na de speeltijd wordt elke klas bevolkt met de klasgroep van volgend schooljaar, m.a.w. ze mogen eens gaan proberen in het klasje van volgend jaar, bij de juf van volgend jaar (dat wordt dan juf Lieve of juf Christel...)

Dat zit er weeral op, hun eerste schoolreis...'t was geslaagd!

Norah op ontdekking...

Norah 'kruipt', 't is te zeggen: ze verplaatst zich sinds een week of twee door zich met haar handjes af te duwen. Zo gaat ze - vaak tot haar grote frustratie - dus achteruit in plaats van vooruit. Zo achteruit kruipend komt ze echter ook overal waar ze wil geraken. En uiteraard is dat gewoonlijk bij het speelgoed van de Grote Zussen...dat vráágt er gewoon om om ontdekt te worden!!

"Hmm...kijk 'ns aan, kijk 'ns aan! Mooi, mooi!"

"Een kastje met schuiven....wedden dat daar interessante dingen in zitten! En hoogst waarschijnlijk dan nog dingen waar ik nog niet mee mag spelen. Interessant, interessant...."

"Ahaa!! Ziede wel, ik wíst het, hè. Wat hebben we hier..."

"Doktersgerief! Cool!"

"Kan ik nu niet net aan die hogere schuif? Daar moeten ook leuke dingen in zitten, want ze denken waarschijnlijk toch dat ik daar niet aan kan...eens proberen..."

"Yes!! Gelukt! Hee...een tasje!'

"Kijk is, mama! Ik vind hier allemaal superleuk speelgoed! Da mag, hè, als de grote zussen niet thuis zijn..."

Toiletconversaties...

Sinds mijn kinderen kunnen lopen ga ik nog zelden alleen naar het toilet ;-). Leuke boel is het dan altijd wel, en interessante gesprekken worden er ook gevoerd:

Louise : 'De deur moet toe want 't gaat hier stinken.(doet de deur toe) Zo. Nu zitten wij hier gezellig, hè!'
Even later, zeer geïnteresseerd :'Mama, hebt gij een poep?'
Ik : 'Euh...ja natuurlijk!'
Louise: 'Ah. Oma ook.'

Schoolfeest

Ik weet nog goed dat ik vorig jaar dacht : 'Oh lieve help, volgend jaar doen mijn meiden ook al mee...' En vandaag is het dus al zover! Wat is de tijd gevlogen, gisteren nog zaten ze met twee in mijn buik en vandaag staan ze al te dansen samen met de andere kindjes van het instapklasje op het schoolfeest...

Mijn meiden zijn echte podiumbeesten. Geen idee van wie ze dan hebben ;-) Wanneer ze wakker worden zijn ze al meteen in form. Ze gaan optreden! Louise is ervan overtuigd dat zij alleen gaat optreden en dat iedereen, ook Ella, gaat kijken! De afgelopen week hebben ze veel moeten oefenen. We kregen thuis soms wel eens het één en 't ander te zien van hun dansje, maar we zijn reuzebenieuwd wat ze voor ons in petto hebben. Het thema van het schoolfeest is 'Landen', en de kleinste kleutertjes werken rond Mexico. Ella heeft de hele week 'Mexico....Mexiiiiiiiiicooooo!' lopen zingen, dus ik veronderstel dat ze op dat liedje gaan dansen.

's Middags trekken we al richting school voor een heerlijke barbecue. Na het eten vlieg ik in de afwas ; Kevin en ik hadden ons allebei opgegeven om te helpen. Papa brengt de meisjes naar hun klasje waar ze zich moeten klaarmaken voor het optreden. Gelukkig stond ik toen nog steeds af te wassen, want naar het schijnt was het er één en al geween! Iets voor twee uur begint het toch wel te regenen zeker...het hele optreden door blijft het regenen, en met momenten valt het zelfs met bakken uit de hemel...ocharme de kinderen, ze zijn helemaal doorweekt! Gelukkig hebben mijn meiden hun jasje aan én hun kap op.

Ze mogen als tweede groep optreden, en ja hoor, het liedje van Mexico weerklinkt, zoals verwacht. En daar stappen mijn flinke meisjes, met een zelfgemaakte mexicaanse cape en een bloem in hun haar! Ze stappen flink mee, wuiven, klappen, dansen, ... ik ben zooooooo trots!! Stiekem pink ik een traantje weg...weeral een mijlpaal in hun jonge leventje, hun eerste schooloptreden...

Nadat alle klassen gepasseerd zijn, is er een gezamelijke line dance met heel de school. Zelfs de directeur doet mee. De kleutertjes staan vooraan, en proberen zo goed en zo kwaad als het kan de juffen en grotere kindjes na te doen...hilarische taferelen levert dat op!! Daarna mag ik mijn twee kleine showbeestjes gaan ophalen in hun klasje. Ze mogen nog even eendjes vissen, krijgen en ijsje en dan keren we huiswaarts. Doodop zijn ze...papa stopt hen in bed en wanneer ik amper twee minuten later nog een kusje ga geven, ligt Ella zowaar al te snurken! Jaja, het leven van een artiest is hard...;-)

Enkele fotootjes :

Schoolfeest 2009

Doop van Norah

't Kind is ocharme al 8,5 maanden en 't is nog altijd niet gedoopt...door alle drukte is het er nog niet van gekomen. Maar op 31 mei is het dan toch eindelijk de grote dag voor haar.

's Morgens zijn meter Inne en co al vroeg van de partij om mee het koud buffet klaar te maken. Tante Nancy en haar gevolg ontfermen zich ondertussen over de tafelzetting en de decoratie (weer prachtig natuurlijk!!). Kevin en Niki zetten de partytent op in de tuin, en 't zal nodig zijn; niet om in te schuilen voor de regen, maar als bescherming tegen de zon want die brandt serieus! We hebben echt chance met het weer.

Na de middag kruip ik met mijn drie dochters in de badkamer, we moeten ons allemaal klaarmaken! (manlief, bij nader inzien moeten we op termijn toch écht wel een grotere badkamer hebben, hoor...). Nadat ik mijn grote meisjes hun rokjes heb aangetrokken, heis ik Norah in haar doopkleed. Dat is een echt familiestuk, want oma heeft het zelf gemaakt van haar eigen trouwjurk!! Nonkel Kris en ikzelf zijn er ook allebei in gedoopt. Ella en Louise zijn er niet in gedoopt; die zijn gedoopt in kleedjes gemaakt van míjn trouwkleed, maar ik wou graag dat ze later als ze het huis uit gaan alle drie hun eigen doopkleedje kunnen meenemen. (dus nee, er kan geen vierde komen want de doopkleedjes zijn op ;-)

Met een hele bende wandelen we richting kerk, waar we net op tijd arriveren. Iedereen geniet van de viering! Oma leest een mooi verhaal voor met grote prenten op een diascherm, de pastoor vertelt ook nog een verhaaltje, er zijn een boel mooie teksten en foto's van Norah en haar meter en peter. En Norah? Die is in haar nopjes!! Ze zit de hele tijd naar iedereen te lachen! Zelfs wijwater over haar hoofdje kan haar niet van haar stuk brengen. Geen traan heeft ze gelaten, geen kik gegeven!! Dat konden we bij het doopsel van de grote zussen niet zeggen: die hebben gedurende hun hele doopviering zo hard geweend dat de pastoor hen na afloop al meteen lid wou maken van het kinderkoor ;-)

Een paar keer moet ik serieus slikken, onder andere wanneer meter en peter hun - zelfgeschreven - beloftes aan hun petekindje voorlezen...Norah boft maar met zo'n lieve meter en peter!

Na de mis trekken we huiswaarts. Eerst receptie met cava en hapjes. De kids spelen erop los en als ze honger krijgen, eten ze samen aan het kleine tafeltje hot dogs. Grappig, zo zes blonde kindjes...'t zou familie kunnen zijn! Daarna genieten de grote mensen van het koud buffet. Eigenlijk hadden we de hele straat kunnen uitnodigen, want er was véél te veel... Nog een ijsje als dessert en dan keert iedereen stilaan huiswaarts. Ella en Louise zijn doodop, en na het verhaaltje van tante Nancy vallen ze meteen in slaap. Norah daarentegen heeft in de namiddag nog een flinke dut gedaan en is nu klaarwakker. Het is al tegen 22u wanneer ook zij in slaap valt en papa en ik ook uitgeteld in de zetel kunnen neerploffen...het was een leuke maar vermoeiende dag!

Klik voor fotootjes:

Doop Norah