Op schoot bij de Sint

Dit jaar waren de meiden er al vroeg bij met het maken van hun brief aan de Sint. Begin november werd er al duchtig in speelgoedboekjes gebladerd, geknipt en geplakt. En dit jaar weten de dametjes duidelijk wat ze willen, van beïnvloeden of manipuleren is er helaas geen sprake meer...;-)

Om Norah ook wat vertrouwd te maken met het hele Sint-gebeuren kocht ik voor haar een boekje over Anna die de Sint een handje gaat geven in de winkel. Toen ik enkele dagen later in het Shopping Center kwam en daar het huis van Sinterklaas zag, dacht ik: 'Ach ja, waar om ook niet?', en thuisgekomen legde ik mijn plan voor aan mijn dochters. Het werd vol enthousiasme onthaald! Ze zagen het volledig zitten: we zouden dit jaar in plaats van onze brieven op te sturen, ze persoonlijk aan de Heilige man gaan overhandigen in het Shopping Center!

Mijn ijverige meisjes gingen meteen aan de slag om nog een mooie tekening bij hun briefjes te doen, en vandaag was het dan eindelijk zover. Ik koos bewust een vrijdag uit om bij de Sint langs te gaan omdat ik vermoedde dat het op de woensdagen en in het weekend bangelijk druk ging zijn. Het bleek een goeie keuze te zijn: wanneer we rond 14.45u aankwamen bij Villa Speculaas, stonden er nog maar een tiental mensen voor ons. Oef, want lang wachten zag mama niet zo goed zitten met die drie kids!

Rond drie uur verschijnt Zwarte Piet ten tonele. Ella en Louise zwaaien en roepen vol enthousiasme, en storten zich als twee (schattige) roofdiertjes op de snoepjes die zwarte piet gooit. Norah slaat vanop mijn arm het schouwspel gade, maar waagt het niet ook op snoepjesjacht te gaan... Er is wat animatie, we moeten wat liedjes zingen, met z'n allen Sinterklaas roepen, en dan ontwaren we plots een stukje van de staf van Sinterklaas boven in de lift...ja hoor, daar staat hij met z'n zwarte pieten, in de panoramische lift! Beneden wordt hij met groot gejuich onthaald. Mijn olijke tweeling is door het dolle heen. Norah wil alles zien, maar weet duidelijk niet goed wat ze ervan moet denken.

Ella is het enthouiastste van allemaal en roept zwarte piet want ze wil hem een handje geven. Ook Louise durft dat, tot mijn grote verbazing want net nog vertelde ze me dat ze alleen Sinterklaas een handje ging geven maar zwarte piet niet. Norah hou ik maar op mijn arm, maar op datzelfde moment kantelt de buggy om en moet ik Norah even neerzetten om de buggy terug recht te zetten. En zwarte piet, de snoodaard, maakt daar onmiddellijk gebruik van om ook naar Norah zijn hand uit te steken...foute zet!! 't Arm schaap begint te huilen en klemt zich zo hard vast aan mijn nek dat ik bijna niet meer kan ademen!

Tegen dat het bijna aan ons is, heeft ze zich min of meer hersteld, maar mij loslaten is ze vandaag duidelijk niet meer van plan en zwarte piet heeft het voorgoed verkorven. Ella en Louise daarentegen zijn dolenthousiast en doen mee aan een spelletje dat zwarte piet met de wachtenden speelt. Ze mogen allebei iets door de micro zeggen! Zo gaat de wachttijd snel (was sowieso al niet lang, slechts een dik kwartier) en voor we het weten is het onze beurt om Villa Speculoos te betreden...spannend!! We gaan een smal gangetje door, en dan komen we in een kamer, versierd met allerlei speelgoed. En daar zit de Goedheilige man op zijn troon! Ella en Louise stappen, blakend van zelfvertrouwen, op hem af en overhandigen hun tekeningen en brieven. Ze geven er met plezier nog tekst en uitleg bij ook. Louise doet de Sint ook nog de groeten van oma en opa, en Ella vraagt hoe zijn paard nu eigenlijk heet want dat wil ze nu toch wel eens weten. Ondertussen kijkt Norah toe vanop mijn arm, met haar hoofdje veilig tegen me aan. Een handje geven ziet ze niet zitten, en ook haar tekening en brief moet ik in haar plaats afgeven. En ondertussen maar volop beweren dat ze niet bang is ;-)
Wanneer we de villa buitenkomen krijgen we een ijsje (en zwarte piet had al snel door dat mama er ook wel graag één wou ;-), en elk kind krijgt ook nog een hele zak vol lekkers : drankjes, snoepjes, een koek en nog wat kortingsbonnetjes.

Wat een belevenis! Nu snel naar oma en opa om alles te gaan vertellen. Het bezoek aan de Sint heeft duidelijk indruk gemaakt, en de ontlading van de spanning is ook de moeite waard. Ik denk dat een bezoekje brengen aan de Sint in het shopping center en jaarlijkse traditie gaat worden...ook al heeft deze toch-wel-een-beetje – overcommercialisatie tot gevolg dat mijn kinderen nu denken dat Sinterklaas in het Shopping Center woont...

Norah 2 : The Party!

The Party

And a party it was!! Mooi weer, flinke kindjes, aangenaam gezelschap en...een toplocatie!! We huurden de refter op Kevin z'n school, en het werd een groot succes. 18 volwassenen en 7 kids bij slecht weer in onze living proppen zag ik niet zitten, dus gingen we op verplaatsing. De kinderen konden binnen spelen met het speelgoed van de kleuters, en konden buiten naar hartelust rondracen op de fietsjes, spelen op de speeltoestellen, verstoppertje spelen, ... met dank aan Helen en Milan, kinderanimatoren van dienst!!

Ik waagde me nog eens aan een taart. Een tijdje geleden had ik met Norah naar foto's van taarten op het internet gekeken, en sindsdien was het duidelijk: het moest en zou een Bumbataart worden!! Ik haalde dus de fondant en de kleurstoffen nog eens boven. Het resultaat kan je zien in bovenstaand foto-album! Verder was er een pastabuffet met vier verschillende sauzen, en als afsluiter nog een ijsje. Het was een heel leuk feestje!

Bedankt voor alle wensen en cadeautjes!

Norah 2 jaar!!!

Naam : Norah Francken
verjaardag : vandaag!
leeftijd : 2 lentes
lievelingseten : pizza!
lievelingsdrankje : mamamelk, vooral 's avonds en 's morgens vroeg, voor de rest 'isti' of 'appelap'
favoriete sport : loopfiets rijden
leukste tv-figuur : Bumba
lievelingsliedje : 'Zo verliefd' van Laura
favoriet jobke : afwasmachine in- en uitladen
dikste vriend : (letterlijk en figuurlijk) opa!
lievelingswoordje : 'kasteel' (sinds onze vakantie in de Dordogne)
favoriete plekje: tussen mama en papa in het grote bed
leukste speelgoed : fisher price
favoriete snoepje : 'oellie' (nvdr : lollie, schandalig hè ;-)
favoriete bezigheid : onze kippen en konijnen eten geven en ook Nel (onze kat) eten geven, liefst heel de dag door
Wat ik later worden wil : schooljuf of politie-agente, als het maar iets is waarbij ik streng kan zijn en bevelen kan uitdelen ;-)
favoriete knuffel : mama
Ik ben grote fan van : K3 natuurlijk!!
Lievelingsdier : aap
Favoriete uitroep : 'Van mij!!!'
Favoriete ontbijt : (naast mamamelk!) corn flakes
Grootste achievement van het voorbije jaar: elk plasje op het groot toilet doen!!
Belangrijkste doel voor komende jaar: de rest ook op het groot toilet doen, mama en papa wat meer laten slapen 's nachts ;-), mijn loopfietstechniek verder verfijnen, naar school gaan met mijn grote zussen en mij niet altijd door mama mee terug naar huis laten nemen want daar is het maar saai als de zussen er niet zijn ;-)
Uitverkoren partners in crime : mijn zussen Ella en Louise!!


...Ja, Norah'tje, dat ben jij helemaal! Het afgelopen jaar ben je je eigen persoontje meer en meer gaan vorm geven. En het resultaat is een lieve, slimme en grappige meid die weet wat ze wil! Wat we erbij moeten nemen, is dat je ook weet wat je NIET wil, en dat dan ook duidelijk laat merken. Of dat nu in een overvolle Hema is of niet ;-)

Lieve Norah, toen je twee jaar geleden geboren werd, hield ik al meer van je dan je je kan voorstellen. Nu, twee jaar later, is die liefde alleen maar gegroeid. Met elke nieuwe stap in je ontwikkeling, elk nieuw woordje dat je leert, elke slok die je drinkt aan de borst ga ik meer van je houden en me nog meer met je verbonden voelen. We brengen heel veel tijd samen door, en als je wakker bent kan ik echt niks alleen doen; onze gezamelijke toiletmomenten zijn nu al legendarisch ;-). Toch merk ik dat je je gedurende het voorbije jaar ook bij andere mensen op je gemak bent gaan voelen. Ik ben blij dat je deze ontdekkingstocht op je eigen ritme kan doen, naar eigen aangeven, zonder dat ik je daarbij moet forceren. En ik vind het fantastisch dat ik je dag aan dag kan zien opgroeien, net als je zussen. Ik heb niks moeten missen van de eerste levensjaren van mijn kinderen: de eerste woordjes, de eerste stapjes, het eerste ijsje, de eerste driftbui, het eerste kusje, ... altijd was ik erbij, en ik vind dat een enorm voorrecht!! (met dank aan mijn ventje die het geld in 't bakske brengt ;-).

Wat heb ik vandaag genoten van je 2de verjaardag. Te zien hoe blij je was toen de zussen je vanmorgen kwamen wakker knuffelen. De verwondering op je gezichtje bij het zien van de versieringen in de woonkamer. Je enthousiasme bij het uitpakken van je cadeautjes. Mijn verwondering toen je vandaag voor het eerst helemaal 'blokske rond' reed op je loopfiets. Hoe je zelf heel de dag 'Lang zal ze leven' aan het zingen was, en op 'hoera' telkens je armpjes in de lucht stak...En hoe je, zonder enige aarzeling, kordaat de twee kaarsjes uitblies op de stapel pannenkoeken...mijn kleine meid, wat word je groot!!

Lieve schattebol, groei jij nu maar verder uit tot het prachtig en boeiend persoontje dat je aan het worden bent. Maar hoe groot je ook wordt...je zal altijd ons kleine zusje blijven! We houden allemaal heel erg veel van je!

Papa, mama en je grote zussen
xxx

Onze vakantie in de Dordogne!

Hier alvast de langverwachte foto's, het verslag volgt later!

Dordogne 2010

Barbietaarten voor Ella en Louise

Dit jaar waagde ik me aan een barbietaart voor de meiden. Heel wat werk, maar leuk! Hun gezichtjes waren goud waard...

Prinsessenfeest Ella en Louise

Wat een belevenis!
We organiseerden voor de 4de verjaardag van onze tweelingdochters een heus prinsessenfeest. 't Was de moeite! Klik op de foto en geniet mee...
Met dank aan mijn helpersploeg, en in 't bijzonder aan onze supertante Nancy!!

Op school vierden we hun verjaardag met een picknick. Ik maakte lekkers klaar en ging dan samen met juffrouw Christel met 20 kleutertjes picknicken in het park. De foto's kan je bekijken na die van het prinsessenfeest.

Ella en Louise deelden tot slot aan de kindjes en de juffen nog zelfgemaakte choco uit. Er stond op het kaartje: '2 x 4 = dubbel smeerplezier!' Ook die foto's staan erbij.

Op dit eigenste moment...

...spelen Ella en Louise samen in de woonkamer terwijl ik hier wat mail zit te checken. Geniet even mee:

Ella ligt op de zetel en zegt dat ze in het ziekenhuis ligt. Dokteresje Louise komt kijken en vraagt waar het pijn doet.
Ella: 'Nergens, maar er zit een baby'tje in mijn buik!'
Louise: ' Ooh, dan zal ik de schaar eens pakken. Knip, knip, knip.....(op dat moment haalt Ella haar pop onder haar t-shirt onderuit) Oooooooh hoe schattig!!!'
Ella: ' Er zit er nog één in hoor!' (ha ja, hoe kan het ook anders...;-)

En nu zijn ze flink voor al die nieuwe baby'tjes aan het zorgen...

Paasvakantie!

...en geslaagd was hij, de paasvakantie! We hebben weer volop van onze kinderen genoten, want in de vakantie staat bij ons eigenlijk alles in het teken van hen. Het huishouden staat op een laag pitje (lees gerust : zéér laag pitje), er wordt niet al te veel gekookt en gekuist wordt er al helemaal niet. Af en toe gewoon de boel de boel laten kan geen kwaad ;-) Wat hebben we allemaal gedaan?

- paaseieren geraapt! Eerst bij oma en opa (toen regende het nog niet), en dan bij ons thuis. Daar liet de timing van de klokken ietwat te wensen over, en moesten de meisjes natte paaseieren rapen. Het kon hen echter niet deren, ze konden zelfs niet wachten tot het gedaan was met regenen om te gaan rapen!

- naar Planckendael geweest samen met het gezin van Zoya, een meisje van de klas van E&L. Een leuk dagje en 't viel zelfs niet echt op dat er blijkbaar nog 8000 andere mensen rondliepen. De kinderen én wij hebben ervan genoten, en zoals je hieronder al kon lezen deden Annick, de mama van Zoya, en ik mee aan de recordpoging simultaan borstvoeden...best wel eens een belevenis!

- gaan spelen in de Lilse Bergen samen met wat kindjes van de klas en hun mama's. Leuk, leuk, én een zalig weertje! Zeker voor herhaling vatbaar.

- en dan kreeg Ella de windpokken...net zoals ongeveer heel hun klas zo te horen. Ze was er de eerste dagen wat ambetant van, maar voor de rest mogen we eigenlijk niet klagen. Ze heeft wel nog twee joekels in haar gezicht waarvan we hopen dat het geen littekens worden!! Louise en Norah hebben momenteel nog steeds niks, maar we verwachten dat het binnen dit en een week bij hen ook zover is :-(

- even getwijfeld of we met 'gewindpokte' Ella wel op vakantie zouden vertrekken, en dan besloten dat we toch gewoon zouden gaan...daar lees je in een volgende entry meer over!

- efkes naar de Zoo geweest en omdat er teveel volk was maar besloten om in onze eigen tuin te gaan picknicken, daar zitten immers ook diertjes ;-)

- 46 km gefietst naar Kontich, waar de paasklokken met twee weken vertraging toch nog geweest zijn, en dan verder gefietst om iets te eten en dan nóg wat verder gefietst om iets te drinken; dat gaat goed met ons kids, zo gaan fietsen: Norah met één van de zussen in de fietskar, en de andere zus bij mij achterop.

En nu is de paasvakantie weeral voorbij... Ella en Louise kijken ernaar uit weer naar school te gaan en hun vriendinnetjes terug te zien. Norah drop ik maandagvoormiddag bij oma en opa, zodat ik hier eens goed kan opruimen en kuisen. Want dát is nu wel dringend nodig!

Recordpoging simultaan borstvoeden

...Norah en ik waren erbij...we werden gespot...én geïnterviewd !

Oudercontact

Maandag was het oudercontact voor onze twee kleutertjes. Spannend!! We waren toch wel benieuwd om van de juf te horen hoe onze meisjes het doen in de klas, of ze veel aan elkaar hangen, of ze flink luisteren, ...

We kwamen zo fier als ne gieter buiten, want de juf had niks dan lof over hen! Ze zijn zeer zelfstandig, luisteren altijd meteen, hebben alle basisvaardigheden onder de knie, zijn buitengewoon taalvaardig en het zijn enorm sociale beestjes!! Weeral een bewijs dat kinderen niet per sé naar de crèche of onthaalmoeder moeten gaan om sociaal te 'leren' worden.
De juf zei dat ze nog nooit zo'n open kinderen op die leeftijd had gehad! Alles komen ze vertellen: wat ze gedaan hebben in het weekend, dat oma en opa op reis zijn, dat papa stinkvoeten heeft en dat mama op donderdag gaat fitnessen met oma! Omgekeerd komen wij ook heel veel te weten over wat ze in de klas doen en leren, wat natuurlijk superfijn is.

Ik hoop dat de oudercontacten altijd zo leuk blijven!

Norah op het potje

Het lijkt nog maar net geleden dat Ella en Louise uit de pampers zijn, of de potjestraining van de volgende kan al beginnen! Die is er dan ook enorm rap bij: ze was nog geen anderhalf toen ze de eerste keer pipi op het potje deed! Maar ja, als je alles wil nadoen wat de grote zussen doen, dan hoort dat er natuurlijk ook bij. Al enkele keren wou Norah op het potje gaan zitten, en dat deed ze dan ook, weliswaar met haar kleren aan. Maar op een dag deden we voor de lol haar pamper eens uit voor ze op haar potje ging zitten. En onder aanmoediging en luid applaus van papa, mama én de grote zussen produceerde ze wonder boven wonder op amper 17 maanden haar eerste plasje in het potje!! We konden onze ogen haast niet geloven. Toeval, dachten we, maar niets is minder waar: sindsdien doet ze elke dag minstens twee keer pipi op het potje. 's Ochtends als ze wakker wordt en 's middags na haar dutje zetten we haar erop, en ook nog eens voor het slapengaan. Tussendoor geeft ze soms ook zelf aan dat ze pipi moet doen: 'kaka, kaka', klinkt het dan, en dan gaat ze naar het potje. Ons pamperverbruik is drastisch gedaald naar amper twee pampers per dag!! Ook 's nachts blijft ze droog, toch wel ongelofelijk want ze drinkt 's avonds en 's nachts vaak flinke hoeveelheden melk bij mij (jaja, nog steeds!). Ik heb nu zo van die pamperbroekjes gekocht, da's handiger dan gewone pampers, want het nadeel van het zo vroeg te leren is dat er nog geen onderbroekjes in zo'n klein maatje bestaan ;-) !

Wat ze sinds kort ook onder de knie heeft, is zelf haar jas aandoen. Natuurlijk op de manier waarop de grote zussen het op school geleerd hebben: de jas op de grond leggen, armen erin en dan over het hoofd zwieren. En fier dat ze dan is als die jas écht blijkt aan te zijn! Ze is duidelijk van plan om snel met de grote zussen mee naar school te gaan. Maar da's nog zeker een jaartje wachten!

Mama, wanneer wordt het lente?

Al maaaaaaanden aan een stuk stelt Louise ons 's avonds in haar bed dezelfde vraag: 'Wanneer wordt het lente? ' Ze is - zoals de meeste mensen veronderstel ik - de winter beu. De juf probeerde vorige week alvast de lente wat dichterbij te brengen, want het thema was 'Lente'. Elke één à twee weken verandert het thema, en op maandagmiddag probeer ik er altijd achter te komen wat het nieuwe thema is. Vorige maandag hadden we dus hetvolgende gesprek:

Ik: 'En waarover heb je geleerd in de klas?'
Louise: 'Over de lente: krokusjes, hyacinten, van die witte sneeuwklokjes, die hebben wij ook in onze tuin, hè mama?'
Ik : stond met mijn mond vol tanden.

Wat leren ze ongelofelijk veel in die eerste kleuterklas. Als didactisch materiaal hebben ze nu natuurlijk ook een bloempotje met krokusjes in de klas, nu maar wachten tot ze uitkomen!
Ella wist me nog te vertellen dat bloemetjes zon en water nodig hebben, anders kunnen ze niet groeien. Die had dus ook goed opgelet. Ook al groeien er volgens haar in de lente 'kroketjes' in onze tuin... ;-)

P.S. De volgende dag kwam het buurjongetje even mee in de tuin spelen; hij kreeg van mijn dochters prompt een rondleiding: 'Kijk eens, dit is een sneeuwklokje. En kijk eens: deze struik begint al te schieten, en die ook!' Helaas was het buurjongetje niet erg geïnteresseerd in het natuuronderricht van mijn meisjes en had hij meer oog voor de schommel en de glijbaan ;-)

Ons Nelleke

Sinds half januari hebben we een mondje meer te voeden: een kattenmondje, om precies te zijn! De mama van Romy vroeg me aan de schoolpoort of we geen poesje wilden. Er was een zwervertje bij haar aangekomen, en aangezien ze zelf al drie poezen had, zocht ze er een andere thuis voor. Mijn eerste reactie was: ja, wij willen zeker een poes, maar nu nog niet...misschien zijn de kinderen nog wat te klein. Maar toen ik het 's avonds aan Kevin vertelde, bleek dat die het eigenlijk wel zag zitten. We dachten er een paar dagen over na, maar het vooruitzicht van een spinnende kat op school terwijl we naar tv zitten te kijken haalde ons over de streep en we besloten het katje te adopteren!

We noemden haar NEL, inderdaad, ja, de eerste letters van de namen van de kinderen. Na controle bij de dierenarts blijkt dat het wel degelijk om een katin gaat, van anderhalf jaar oud, en ze verkeert in prima gezondheid. Na haar voor alle zekerheid toch maar te laten ontvlooien en te ontwormen kwam ze bij ons wonen.

Wat een succes!! De eerste dagen werd het arm beest continu achterna gezeten door onze kinderen. Het diertje kreeg geen moment rust, tenzij ze achter de tv in een hoekje kroop. Maar ze was de kinderen en de drukte al snel gewoon, en nu zijn de kat en de kids de beste speelkameraadjes! Vooral Norah is dol op Nel. Ze kan er alles mee doen want 't is gelukkig een rustig beestje. Nel's favoriete slaapplaats is het verzorgingskussen. Dat ze dat nu en dan met Norah moet delen, daar maakt ze geen probleem van. En anders legt ze zich hoog en droog in haar hangmatje aan de verwarming, terwijl Norah haar voorziet van speelgoedjes...(zie foto)! In feite slaapt Nel overal, behalve in haar mandje. Maar Norah wou wel ruilen : haar verzorgingskussen voor de poezenmand!

Ook Louise speelt graag met de poes. Ze zeult er de hele woonkamer mee door. Ella is er nog een beetje bang van. En papa en ik? Wij genieten 's avonds voor de tv van een spinnende kat op onze schoot!

Jules op bezoek

Het laatste weekend van januari was het nog eens zo ver: Jules, de klaspop, kwam een weekendje bij ons logeren! Vorig jaar was Jules de hele paasvakantie bij ons. Ella en Louise sleurden hem toen overal mee naartoe. Ook dit keer was het bezoekje van Jules een groot succes. Vooral Ella was supertrots dat ze hem mee naar huis mocht nemen! Toevallig was het nogal een drukbezet weekend, zodat ik achteraf veel kon schrijven in het dagboekje van Jules: hij ging mee naar oma en opa, speelde mee spelletjes en ging zaterdagmorgen mee bij Cato spelen. Hij reed mee op de slee, ging mee naar de speeltuin en mocht toekijken hoe de meisjes in bad gingen. En 's nachts mocht hij bij Ella of Louise in bed slapen! 't Manneke wist niet meer waar hij het had ;-). Tot de volgende keer, Jules!

P.S. Ik ben eens benieuwd of we Jules dit schooljaar nog een tweede keer gaan meekrijgen; de andere kindjes hebben Jules natuurlijk een heel weekend voor zichzelf, maar hier moest hij gedeeld worden: Ella heeft er tot zaterdagavond voor gezorgd, en dan was het de beurt aan Louise... gelukkig is dat zonder problemen verlopen, ze weten heel goed dat alles hier om de beurt gaat en dat ze alles moeten delen.

Eftelingelfjes

Op een maandag in januari mochten Ella en Louise een dagje brossen om mee naar de Efteling te gaan! Helen en Milan - die geen school hadden, oma, opa en tante Nancy waren ook van de partij. De rest van de familie, zijnde papa en nonkel Kris, moesten wel werken en misten deze leuke dag. Koud was het wel, bar koud zelfs, maar daar leken de meisjes niet zoveel last van de hebben zolang we er maar op tijd en stond een warme chocomelk ingoten ;-)

We beleefden dolle pret tijdens de meisjes hun allereerste schaatspogingen, die eigenlijk wel redelijk goed lukten! Het sprookjesbos had bij de olijke tweeling minder succes. Tja, wat wil je: bij elk sprookje komt wel een wolf, draak of heks kijken en ze zijn nu in een fase dat ze van zulke griezelige dingen écht bang zijn. Ze verschuilden zich geregeld achter oma en opa, zoals je kan zien op de foto. Norah daarentegen kon er niet genoeg van krijgen. Die vond de grote draak de max!

Voor de rest gingen we nog een paar keer in 'de patatten' zoals Ella de monorail noemde, gingen we bootje varen (wat toch wat te koud bleek te zijn), gingen we naar de dansende poppetjes kijken die vooral bij Louise erg veel succes oogstten en waagde ik me met Helen en Milan in de Vogelvlucht, waarna het toch wel een half uurke duurde vooraleer mijn maag weer op de juiste plek zat ;-) Ik kocht nog een cd'tje met sprookjes die we in de auto op weg naar huis beluisterden. Toen we thuis kwamen zat papa al te wachten met lekkere lasagne (uit een pakske, haha). Het was een zeer geslaagd dagje waar we allemaal van genoten hebben!

Met Jolien naar de zoo

Et voilà, enkele kiekjes van ons uitje naar de zoo. Voor herhaling vatbaar!

En hier zijn we dan weer!

Schandalig gewoon, het nieuwe jaar is al anderhalve maand bezig en ik heb nog steeds niks gepost op de blog...Een paar fans begonnen zich af te vragen wat er van de olijke tweeling en hun minstens zo olijke zusje geworden is (leuk, er zijn dus wel degelijk mensen die de blog lezen ;-).

Om jullie even snel op de hoogte te brengen van wat er zoal gaande is en gaande is geweest ten huize olijke tweeling:

- De laatste dagen van 2009 én de eerste van 2010 waren nu niet direct de tofste; de buikgriep is hier gepasseerd, niet direct een aanrader voor de feestdagen. Norah was er het ergste aan toe, zij heeft er toch wel twee weken over gedaan om helemaal terug op haar plooi te komen. Gelukkig is ze niet uitgedroogd (leve de borstvoeding!!).

- er zijn heel veel nieuwjaarsbrieven beluisterd én voorgelezen. Het was voor Ella en Louise de eerste nieuwjaarsbrief die ze op school geleerd hadden. Ik had hem al gehoord, want ik had zo hard gezaagd tot ze hem opzeiden. Hij was wel véél korter dan die ik hen vorig jaar leerde!

- Ella en Louise gingen een dagje op stap met tante Nancy, nonkel Kris, Helen en Milan. Het was het geschenk van nonkel Kris voor zijn petekind, Louise en het werd dus een ganse 'Louise-dag'! Ze koos er zelf voor om naar Planckendael te gaan, en het werd een groot succes. Wat wil je als je daarbovenop ook nog even naar een binnenspeeltuin mag en daar dan nog een ijsje krijgt ook!!

- oma en opa gingen een weekje naar Gran Canaria en brachten voor de meisjes deze prachtige flamenco-outfit mee, compleet met schoentjes en al:

- we gingen een dagje naar de zoo met Kevin's petekind Jolien. Het weer zat niet zo mee maar het werd toch een gezellig dagje en man man, wat heb je beziens met vier kinderen, vooral op de tram! Hier volgen later foto's van want ik krijg ze momenteel niet gepost...

Tot gauw, met meer nieuws!

Beter laat dan nooit...