...na amper twee weken zonder zieken, is het hier weer 'snot en companie'!
Donderdag begon Norah plots te wenen van de pijn, ze wou niet liggen en kon niet in slaap geraken. Ik voelde al aan mijne groten teen hoe laat het was...de volgende dag dus maar vlug met haar langs de kinderarts. Het verdict: een gesprongen trommelvlies, aan de kant waar ze de weer ervoor een oorontsteking had... Ik was nochtans na een week antibiotica terug op controle geweest met haar en volgens de kinderarts was alles ok en mocht ik dus stoppen met de medicatie. Maar na een paar dagen merkte ik dat ze toch nog veel slijmpjes had, en die hebben zich blijkbaar weer vatsgezet op haar oortje. Ofwel heeft er toch nog iets gesluimerd van die vorige oorontsteking. Terug een week antibiotica dus. Gelukkig heeft 't kind er niet veel last van en eet, speelt en slaapt ze terug goed. Donderdag terug op controle!
En dan de olijke tweeling. Ze waren allebei al een tijdje aan het hoesten, en Louise had zaterdag en zondag veel last van snottebellen. Onvermijdelijk krijgt Ella het dan over. De vorige nachten zijn ze allebei wel even wakker geweest, maar niet zo extreem als vannacht! Het begon rond 21.30u, net wanneer ik in mijn bed wilde kruipen. Ella krijgt één van haar gigantische hoestbuien. We hadden hen nochtans in bed gestopt met gespoelde en uitgezogen neusjes, nessivine en dexir hoestsiroop. Ella een beetje drinken gegeven. Daarna een eucalyptus kruidensuppo. Daarna nog een druppeltje nessivine, telkens met een half uur tussen. Nog kon ze niet slapen, dus uiteindelijk besluiten we haar even mee in ons bed te nemen. Maar o wee...Louise wordt ook wakker en wil natuurlijk ook mee. Papa dus met Ella in het grote bed, ik even bij Louise verhaaltje vertellen over de prinses op het kasteel, en dan proberen weg te sluipen. Tevergeefs!! Ze wordt wakker en wil, nee, EIST dat mama bij haar blijft. Ik kruip dus maar in Ella haar bed en lig daar te bibberen van de kou want die babydonsdekens waar ze onders slapen zijn veel te klein voor mij. Soit, uiteindelijk valt Louise terug in slaap en ik kruip bij papa en Ella in het grote bed. Na een poosje wil Ella terug in haar eigen bed...oef rust! Het is ondertussen 01.00u.
Amper een kwartier later herhaalt dit hele scenario zich, maar dan zijn de rollen omgedraaid: Louise belandt in ons bed. De charmes van een tweeling...ok kruidensuppo, drinken, ... Rond 02.30u kunnen we haar half slapend terug in haar eigen bed leggen en kunnen we eindelijk zelf slapen...
Maar dat was buiten onze jongste dochter gerekend! Norah wordt wakker en wil eten...tja, dat kan er daar ook nog maar bij. Rond drie uur kan ik eindelijk, zij het met Norah in mijn armen, ook slapen...niet voor lang want rond half zes wordt ze terug wakker om nog wat te eten. En een uurtje later zijn die twee andere dames ook alweer wakker...Even de optelsom maken? Ik heb vannacht amper 2,5 uur geslapen...
We besluiten de meisjes thuis te houden, met zo'n snottebellen stuur ik hen liever niet naar school. En ze zijn trouwens supermoe. Louise houdt zich nog vrij goed maar Ella leg ik terug in bed. Na een half uur besluit ze toch niet te slapen. Resultaat: twee moe-e meisjes zitten nu voor de tv...maar voor hoe lang! Ik heb de vorige zin amper getypt of ze staan hier al met twee te zeuren...allemaal duimen dat ze snel beter zijn!